Foodprints

«Η πρόταση έπεσε όπως γίνεται συνήθως όταν οι γυναίκες θέλουν να ζητήσουν κάτι. Δεν τις κατηγορώ….. δεν πρέπει να το κάνουν εσκεμμένα, μάλλον είναι ένα γυναικείο ένστικτο που τις οδηγεί.Όταν παράδειγμα βλέπεις την αγαπημένη σου ομάδα, κάπου από το βάθος μιας σπηλιάς σκάει η ερώτηση…. “αγάπη μου θα πάμε τον άλλο μήνα στον γάμο της Βίκυς στο χωριό;” το «μμμμμ» εκλαμβάνεται σαν ναι και μετά από λίγο αφού έχει τελειώσει το ματς, και τα πόδια σου έχουν ξαναπατήσει στον πλανήτη γη συνειδητοποιείς το τι έχεις κάνει ακούγοντας την στο τηλέφωνο να μιλάει και να λέει πόσο λάτρεψες το ότι σε έναν μήνα θα πάρεις παιδιά και πεθερά, θα σημαιοστολιστείς, θα κάνεις 300 χιλ και θα φας ένα 5άωρο ανάμεσα σε ανθρώπους που θα πρέπει να προσποιηθείς ότι θυμάσαι και οι οποίοι θα σου φωνάζουν διάφορα στο αυτί σου κάτω από τους αβάσταχτους ήχους ενός κλαρίνου (εδώ είναι η πρώτη παρέμβαση, κλαρίνααααααα; ρεζίλι θα μας κάνεις) ξεχάστε τα κλαρίνα κάτω από τους αβάσταχτους ήχους της συμφωνικής της Βιέννης.

Kαι είναι μόνο η αρχή. ‘Όταν ρωτήσεις γιατί να το κάνουμε αυτό έρχεται μια ρεαλιστική απάντηση, “γιατί θα γίνει το πρώτο μπλοκ συνταγών”, ακολουθούν διάφορες μπούρδες και τέλος διακρίνεις και μια αγνή πρόθεση που τουλάχιστον είναι η ΜΙΑ και ΜΟΝΗ αλήθεια «να σκάσει η κουμπάρα-συμπεθέρα-φίλη-μαμά σου-κουνιάδα».

Στην συνέχεια έρχονται τα έξοδα “εεεεεεελα ας πάρουμε μια φωτογραφική μηχανηηηηηηηηη”, “ας πάμε κάθε μέρα σουπερ μάρκετ”, “ας πετάξουμε αυτό το φαγητό γιατί δεν γράφει καλά στις φωτογραφίες”. Και τώρα πρέπει να βρούμε έναν γραφίστα και να πάρουμε το ντομέιν. Σας μιλάω ειλικρινά μου είναι πιο εύκολο να βάλω κράνος μπαλάσκες να πάρω το ντουφέκι μου και να πάω να πάρω την Κωνσταντινούπολη παρά το ντομειν .

Όταν τολμήσεις να κάνεις έκπτωση σε κάτι απ’ όλα που ζητάει, η απάντηση είναι η ίδια “αν το κάνουμε να το κάνουμε σωστά” που σε όλες τις γλώσσες του κόσμου σημαίνει ότι υπάρχει και η επιλογή να μην το κάνουμε γιατί δεν γουστάρω να το κάνω σωστά. Ποτέ όμως στην γυναικεία γλώσσα.

Εκεί κάπου τελειώνει το μαστίγιο και έρχεται το καρότο “το διάβασε η Ιφιγένεια και είπε ότι θα σκίσει” ναι αλλά ο άντρας της μου είπε «που πας και μπλέκεις ρε χαζέ!;!;»

Κάπως έτσι έγινα συνένοχος σε αυτό το μπλογκ. Ξεκινάμε και όσο αντέξω…»